Studiebot antwoord

Vraag gesteld door: jetteke77 - 1 jaar geleden

Hoe geeft onderstaande analyse op microniveau antwoord op de deelvragen
1. Wat weten gescheiden ouders van de effecten van een scheiding(sproces) op de ontwikkeling van een kind?

2. In hoeverre hebben gescheiden ouders inzicht in hun eigen gedrag tijdens het scheidingsproces en wat het effect hiervan is op de ontwikkeling van hun kind?

3. Wat weten gescheiden ouders van het OBS-traject?

4. Wat kunnen professionals betekenen voor gescheiden ouders om een OBS-traject aan te gaan?

Bij analyse op microniveau wordt gekeken naar de doelgroep. Bij dit signaal gaat het om gescheiden ouders die hun kind aanmelden voor behandeling.

Hoewel elke scheiding uniek is, kan deze over het algemeen worden onderverdeeld in drie fasen:
het crisisstadium, het overgangsstadium en het stadium van de hernieuwde stabiliteit. In elke fase komen er verschillende vragen en onzekerheden naar boven bij alle betrokkenen, wat van de professional vereist dat hij/zij in elke fase op een andere manier ondersteunt.

Het crisisstadium is niet voor niets het crisisstadium. Deze fase is complex en moeilijk voor alle betrokkenen en kan soms drie tot vijf jaar duren. Er heerst spanning, onzekerheid en frustratie in het gezinsleven. Ouders zijn minder beschikbaar voor hun kind(eren), omdat ze opgeslokt worden door hun eigen emoties of relatieproblemen. Dit kan de ouder-kindrelatie onder druk zetten, wat zich uit in minder emotionele steun en aandacht voor het kind. Kinderen kunnen gevoelens van schuld of rouw ervaren. Deze fase eindigt met een scheiding.

In het overgangsstadium verandert vaak de woon-leefsituatie en de structuur van de week voor het kind. Soms verhuizen ze naar een andere buurt, veranderen ze van school en krijgen ze te maken met een eventuele nieuwe partner van een ouder. Doordat het inkomen niet meer gedeeld wordt, kan dit gevolgen hebben voor deelname aan (sport)clubs, verenigingen of activiteiten van de kind(eren).

In het stadium van hernieuwde stabiliteit is er meestal sprake van meer stabiliteit. De leefsituatie en verdeling van de zorg- en opvoedtaken zijn duidelijk. Het kind heeft de tijd gehad om aan de nieuwe situatie te wennen en er is een nieuwe band met beide ouders opgebouwd. Doordat het duidelijk is dat er geen gezamenlijke toekomst meer zal zijn, is er meer ruimte voor herstel en gevoel van evenwicht (NJi, z.d.-b).

Bij een scheiding zijn huiselijk geweld, langdurige ruzies tussen ouders, een slechte relatie met de inwonende en uitwonende ouder en/of stiefouder en financile problemen de belangrijkste risicofactoren voor kinderen. Ook kan het verhuizen van een ouder voor problemen zorgen. Beschermende factoren zijn humor, genegenheid en communicatie tussen ouders, interesse in het kind, een positieve relatie met beide ouders en een steunend netwerk. Kinderen die zelfstandig zijn en problemen kunnen oplossen hebben minder kans op problemen na de scheiding (NJi, z.d.-a).

Uit een vragenlijst onder ouders die een OBS-traject bij impegno J&G hebben gevolgd, blijkt dat ouders wel weten dat een scheiding hinderlijk is voor hun kind, maar niet beseffen dat dit traumatische gevolgen kan hebben. Ook hebben ouders onvoldoende of verkeerde informatie gekregen over het OBS-traject. Ouders willen graag bij het eerste contact genformeerd worden over de mogelijkheid van een OBS-traject en tijdens de intake duidelijke uitleg krijgen over de inhoud van het traject.

Antwoord rapporteren